qəyyum — ə. 1) azyaşlı və ya xəstə şəxsə nəzarət edən adam; 2) Allahın gözəl adlarından biri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəyyumluq — is. Qəyyum vəzifəsi, qəyyum olma. Qəyyumluq etmək. – <Hacı Fərəc:> Ola bilərmi zəhmət çəkib Ziynət xanımı çağırasınız gəlsin bura, çünki qəyyumluğa dair çox vacib işlər var. N. V.. // Himayəçilik, himayə. Məsmənin həyatının üçüncü səhifəsi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qucur — I (Zaqatala) künc. – Bir qucurda durma, qavağa gəl II (Qax) budaq III (Dəvəçi) kirpi. – İt qucura hürədü IV (İmişli) qəyyum. – Qucur deyərüg bi uşağı bi kişi saxlasa, o kişiyə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vəli — f. lakin, ancaq, amma ə. 1)dost; 2) sahib, malik, yiyə; 3) hami, himayədar, himayəçi; 4) bax: vəsi (2 ci mənada); 5) qəyyum; 6) ağa ə. bir birinin ardınca sıra ilə gəlmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəxl — <ər.> Əlaqə, münasibət, aidiyyət (adətən «dəxli» şəklində). Uşaq mənimdir, baba! Dəxli nədir sizlərə? Kim sizi qəyyum edib, hökm edəsiz bizlərə? M. Ə. S.. Naşad əfəndi heç də mətləbə dəxli olmayan lüzumsuz sözlərlə <Mehribanın> canını … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həddi-büluğ — is. <ər.> İnsanın cismən və ruhən yetkinləşdiyi və vətəndaşlıq hüququ aldığı yaş. Həddi büluğa çatmaq (yetişmək, yetmək) – həmin yaşa çatmaq. Nəhayət, Səfər min zəhmətlə böyüyüb həddi büluğa yetişdi. . Ç.. <Mərcan bəy:> Mənə qəyyum… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həzm — is. <ər.> Yeyilən şeyin həzm cihazında həll olunması. Həzm prosesi. – Qidanın çeynənməsi, müxtəlif şirələr təsiri altında onun dəyişilərək həll oluna biləcək hala düşməsi həzm adlanır. «Zoologiya» Həzm cihazı – yeyilən şeyi həll edən bədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kim — 1. əvəz. 1. Cümlədə sual mənasında işlənib, insan adlarını və insan təsəvvürü verən varlıqların adlarını əvəz edir; hansı adam. Kim gəlib? O sözü kim dedi? Bu gün kim növbə çəkəcək? – Uşaq mənimdir, baba, dəxli nədir sizlərə? Kim sizi qəyyum edib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəyyumçuluq — is. Özünü qəyyum kimi göstərmə meyli, himayəçilik (mənfi mənada) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
